สายน้ำที่ไม่มีวันไหลกลับ

เมื่อเวลาที่ฉันนั่งมองสายน้ำที่ไหลไปในลำธารฉันนั่งสงสัยเสมอว่าทำไมสายน้ำถึงไม่ไหลย้อนกลับแล้วที่สิ้นสุดของสายน้ำนี้อยู่ที่ไหนมันจะไปรวมตัวกันที่ใดและมันจะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะถึงฝั่งและเมื่อเวลาผ่านไปฉันเติบโตขึ้นถึงได้รู้ว่าสายน้ำที่ไหลมันไม่สามารถไหลกลับมาได้เหมือนกับที่ฉันไม่สามารถย้อนวันเวลากลับคืนสู่อดีตได้ถึงรู้ว่าการที่คนเรานั้นจะทำอะไรต้องคำนึงเสมอว่ามันดีที่สุดแล้วปัจจุบันคือรากฐานของอนาคตมันไม่สามรถที่จะกลับมาแก้ไขได้อีก